Μέσα σ ένα βράδυ τα βλέπεις όλα αλλαγμένα. Εκεί μπροστά σου να διαδραματίζονται όλα όσα υποπτεύθηκες μια στιγμή και ξέχασες την επόμενη.Συζητήσεις παράλληλες και αγωνίες ξένες. Εκείνες τις βραδινές ώρες στρογγυλοκάθομαι σαν θεατής αναπαυτικά και παρακολουθώ την τελευταία πράξη της καθημερινότητας μου. Μια κομμένη σκηνή που αρνήθηκα επαναλλειμένως να δω.
Ποιό πάθος σου μένει να προσπαθήσεις?
Ποιές μέρες να θυμάσαι?
Κάνεις πως ξεχνάς, κλείνεις τις πόρτες και συνεχίζεις την πομπίνα από κει που σταμάτησες για διάλειμμα.
Έχεις άλλη μια ώρα μπροστά σου.Παίξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου