Είδα έναν άντρα να πέφτει

Είδα έναν άντρα να πέφτει


           όμως δεν πρόλαβα να κάνω ευχή










Γ.Α

Λέξεις λέξεις λέξεις

Λέξεις λέξεις λέξεις

Νύχτωσε πάλι

Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;

Τραγούδησε ο ουρανός το τρυφερό τραγούδι του;

Για ποιον;

Που ήμουν εγώ;

Λέξεις λέξεις λέξεις

Ικέτευες και εκλιπαρούσες για ένα βηματάκι

Την ώρα που χιλιόμετρα μπορούσες να διανύσεις

Γύρω σου οι πάγοι λιώνανε

ποτάμια ορμητικά γεννιόνταν

Και συ σαν βράχος έστεκες κι αφουγκραζόσουν

Λέξεις

Νύχτωσε πάλι

Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;

Γ.Α

Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν

Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν
Πάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτί
Μέσα σε βρόμικες διαλυμένες κάμαρες
Γεμάτοι οργή κι απόγνωση
Αποφασισμένοι ωστόσο
Να το λεκιάσουν με λέξεις
βρόμικες λέξεις
άγιες λέξεις
λέξεις κλειδιά
ιδέες φαντάσματα
λυτρωτικές φράσεις
Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγου
Να γλείψω το μελάνι από τα δάχτυλα τους
Να φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπα
Να συμμαζέψω τις τσαλακωμένες τους ονειρώξεις
Να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτα τους
Να τους καθησυχάσω
Να τους πείσω πως δε χρειαζόμαστε άλλο αίμα γι' απόψε
Πως χορτάσαμε
Κι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτι
Και να τους νανουρίσω


Γ.Α

Randomness

Κτίρια συγκεχυμένα, ερώτηματα πολλαπλασιάζοντα, αμφισβήτηση μόνιμη.
Random meetings.
Έρωτες πλασματικοί, σχέσεις θολές, ανολοκλήρωτες.
Θεωρίες ημιτελείς, πράξεις ανώφελες.
Αγγίγματα βιαστικά, φοβισμένα, τυπικά.
Λέξεις αμφίβολες, σιώπες αδήμονες, βλέμματα τυφλά.

Σκέψεις, όνειρα, λογικές, αισθήματα εγκλωβισμένα.
Ανήμποροι να διαβούμε το κατώφλι των φόβων μας.

Ευγενείς γιατί κάποιος μας το πε. Αγενείς γιατί φάνηκε απελευθερώτικο. Φίλοι γιατί συνηθίσαμε. Ερωτευμένοι γιατί πιστέψαμε στη λύτρωση. Αδρανείς γιατί δυσκολευτήκαμε. Κυνικοί γιατί βρήκαμε καταφύγιο. Εκστασιασμένοι γιατί ειδαμε,ακούσαμε,μυρίσαμε, γευτήκαμε. Αριστούχοι γιατί έπρεπε. Περιθωριακοί γιατί δεν έπρεπε. Περιστασιακοί γιατί φοβηθήκαμε.Μόνιμοι γιατί ξεχάσαμε.

Αθώοι γιατί γεννηθήκαμε.

Μα, δεν είναι περίεργο  ένας κυνικός σαν κι εμένα, να βασανίζεται από αισθήματα;  Δεν είναι άδικο;

Une cigarette seule

Φουμάρω σαν τσιμινιέρα. Έτσι νοιώθω ελεύθερος στην κατάκτηση του ιδιωτικού μου καρκίνου.

                                                          όμως...

Η Αθήνα περισσότερο καπνίζει και λιγότερο φιλίεται.